Een moment om samen stil te zijn, los te laten en te ontvangen
Je lichaam snakt naar rust, maar je hoofd blijft maar door rennen Je rent van de ene taak naar de andere, altijd bezig, altijd in je hoofd. Misschien merk je dat je sneller geïrriteerd raakt, minder geniet, slechter slaapt. Je probeert rust te vinden, maar hoe harder je zoekt, hoe verder het lijkt te verdwijnen. Je denkt dat het aan je drukke schema ligt, aan al die vragen, meldingen op social media, verwachtingen. Maar als je eerlijk bent, weet je: er is iets in jou dat aandacht vraagt. Ik herken dat zo goed. Ondanks mijn jaarwoord "genoeg", voelde het alsof ik steeds minder écht rust kon vinden. Hoe meer ik probeerde stilte te creëren, hoe meer het me ontglipte. Dus maakte ik een radicale keuze.
Ik schrapte afspraken. Ik zette mijn praktijk on hold. Ik gaf mezelf de ruimte – zonder precies te weten wat het me zou brengen. En tegelijkertijd bleef er nog genoeg wat doorging en moest. Maar juist in die beweging van minder doen en meer zijn, gebeurde er iets bijzonders. Ik leerde opnieuw stil te staan bij wat écht nodig was. Niet weg te bewegen van ongemak, maar het aan te kijken. Niet mezelf af te leiden, maar ruimte te geven aan wat diep van binnen gevoeld wilde worden. En dat bracht me terug bij mijn secure bases:
God, de Vader – die me draagt, juist als ik stilval.
Geliefden – mensen die me zien en aanmoedigen, zonder dat ik iets hoef te bewijzen.
De natuur –te wandelen, vertragen om los te laten en gewoon te zijn.
Muziek, stilte, schrijven – manieren om weer thuis te komen bij mezelf.
Rust bleek, zoals ik met hoofd wel wist niet te zitten in het schrappen van álle drukte, maar in hoe ik me ermee verhoud. Door te wandelen, te ademen, te voelen, werd er iets in mij zachter en kwam er ruimte om aan te kijken wat nodig was, afscheid te nemen en me er opnieuw toe te verhouden. Nu ben ik er weer. Niet vanuit haast, maar vanuit een hernieuwd vertrouwen.
Rust bleek, zoals ik met hoofd wel wist niet te zitten in het schrappen van álle drukte, maar in hoe ik me ermee verhoud. Door te wandelen, te ademen, te voelen, werd er iets in mij zachter en kwam er ruimte om aan te kijken wat nodig was, afscheid te nemen en me er opnieuw toe te verhouden. Nu ben ik er weer. Niet vanuit haast, maar vanuit een hernieuwd vertrouwen.
Misschien voel jij ook dat je ruimte nodig hebt. Ruimte om stil te staan, om te voelen, om weer met meer innerlijke rust en vreugde verder te gaan. Weet dat ik graag naast je sta, je ondersteun en aanmoedig de stappen te maken die nodig zijn. Aldus Margriet van Vliet-Koolmees.
En als je manieren wilt ontdekken hoe je meer rust en stilte te midden van een vol leven kunt vinden, nodig zij je uit op:
Vrijdag 11 april – Stiltewandeling "Sta op en schitter!" incl. gezonde lunch
10.00-13.30 - kosten 29,95 pp (max 6 vrouwen)
Een moment om samen stil te zijn, los te laten en te ontvangen. Om te ontdekken wat God door de stilte heen wil zeggen.
Voor meer info en aanmelden stuur me een persoonlijke berichtje. Weet je bent welkom in Nieuwerkerk a/d IJssel in de praktijk van Margriet van Vliet-Koolmees aan de Vijf Boeken.