Kerkcafé Ringvaartkerk 'Franciscus en de schepping'
Franciscus van Assisi (1181-1226), staat sinds de negentiende eeuw vooral bekend als grote dierenvriend. Niet voor niets werd zijn sterfdag (en dus gedenkdag) 4 oktober uitgeroepen tot werelddierendag. Maar Franciscus was veel meer… Hij bracht een vredesboodschap, stelde op een radicale manier de rijkdom van kardinalen en pausen uit die tijd aan de kaak en hield een pleidooi voor een eenvoudige armoedige levensstijl als minderbroeder. Hij pleitte voor een interreligieuze dialoog met de islam. Hij bracht de mensen weer terug tot de essentie van het christelijk geloof: de drie-ene-God. Velen zijn ervan overtuigd dat, als Franciscus iets later geleefd had, hij meegegaan zou zijn met de reformatie. Maar in dit kerkcafé gaan we het vooral over iets anders hebben… de kijk van Franciscus op de Schepping. Op 29 november 1979 maakte paus Johannes Paulus II hem tot ‘patroon van de ecologen’. Zijn houding is misschien wel dé sleutel om uit de klimaatcrisis te komen!
Onze inleider tijdens dit kerkcafé is Hans-Peter Bartels ofm (= ordinis fratrorum minorum, van de orde der minderbroeders, AU), 34 jaar oud en bijna 9 jaar franciscaan, die over zichzelf zegt:
‘Ik kom uit een Beverwijkse katholieke familie. Sinds mijn middelbareschooltijd speelde het idee dat ik meer wilde met mijn geloof. Ik wist alleen heel zeker dat priester worden mijn weg niet was. Niet in de laatste plaats, omdat ik nogal eens tegen de scherpe kantjes van de katholieke kerk aan liep. Haar leiders zijn vaak beter in het uitsluiten dan het insluiten van mensen. Ik wilde laten zien dat het ook anders kan én dat je je óók als leek kon inzetten voor het geloof.
De vraag speelde vooral in mijn achterhoofd mee, maar af en toe popte hij weer op. Uiteindelijk kwam ik 11 jaar geleden de franciscanen op het spoor. En dat was meteen bingo, volop raak. De franciscanen kennen een bonte mix aan priesters en zogenoemde lekenbroeders. Lekenbroeders zijn volwaardig lid en kunnen werken in elke professie die ze hebben. Maar bovenal sprak mij de openheid van de broeders (en de zusters clarissen) aan. Iedereen is welkom, iedereen mag zichzelf zijn. Sterker nog… dat is de grote opdracht van God aan ons mensen: word steeds meer zoals Ik je bedoeld hebt: jezelf!
Met mijn achtergrond in de museumwereld op het gebied van communicatie en educatie kan ik mij inzetten voor het geloof door de franciscaanse schatten die ik heb ontdekt te delen. Zo doe ik nu onze communicatie en ben een van de jongerenwerkers.’