Drs. P. Hoekstra ambulant predikant in de Ringvaartkerk
Theoloog en psycholoog Pieter Hoekstra is kort geleden aangetreden als ambulant predikant in de Nieuwerkerkse Ringvaartkerk. Reden voor GeloofInNieuwerkerk om een kennismakingsgesprek aan te knopen.
Ds. Hoekstra is naar de Ringvaartkerk gekomen om, naar zijn eigen zeggen, een bescheiden rol te vervullen tot de komst van een nieuw predikant in de Ringvaartkerk. Hij ziet het als zijn opdracht de continuïteit waarborgen. De 59 jarige Hoekstra is getrouwd en heeft samen met zijn vrouw twee inmiddels uitwonende kinderen. Hoekstra woont in Wijk bij Duurstede en is naast het tijdelijke ambulant-predikantschap directeur-bestuurder van de psychotherapeutische opleiding in de Logotherapie en Existentiële Analyse, ontwikkeld door de Oostenrijkse psychiater en neuroloog Viktor E. Frankl, bekend van het boek dat in het Nederlands getiteld is ‘De Zin van het Bestaan’en wereldwijd tientallen miljoenen keer verkocht is. Met het Instituut voor Logotherapie (NILEA) wil Hoekstra ook bijdragen aan een vernieuwing van een integratieve gezondheidszorg. Voor hem zijn het medische, psychische en het geestelijke deel van de mens onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hij zal voor 18 uur per week de Ringvaartkerk bijstaan in het crises- en regulierpastoraat en is oproepbaar. Daarnaast zal hij gemiddeld eens per weken voorgaan in de diensten.
Op de vraag waarom de Nieuwerkerkse predikanten deze ambulante rol niet hadden kunnen vervullen antwoord Hoekstra: “De collega predikanten hebben het druk genoeg. Je kunt zomaar van hen verwachten dat ze er ook nog een vacante gemeente blij kunnen hebben..”
Met de grote verscheidenheid binnen de Protestantse Kerk in Nederland is Hoekstra over het algemeen tevreden, al onderkent hij dat de manier waarop deze verscheidenheid tot stand kwam pijn deed en voor een deel zelfs verscheidenheid kostte. Deze Corona-periode stelt ons voor belangrijke vragen als het gaat over de betrokkenheid bij de kerk, meent Hoekstra: Ten eerste: Thuis blijven op zondagochtend went snel – nogal wat gemeenteleden geven dat ook aan; ten tweede: zowel op zondag, maar ook op andere momenten zijn we als kerk nogal gewend om aan de ‘aanbodkant’ te zitten; deze tijd kan ook een bezinningsperiode blijken dat de kerk meer aan de ‘vraagzijde’ gaat zoeken: ‘Wat heeft u nodig?’ De Coronatijd is voor heel veel mensen –jong en ou- wel een existentiële periode. We worden voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog geconfronteerd met een ‘collectieve’ crisis – iets dat ons allemaal tegelijk raakt. Dat raakt dus ook levensvragen – wat is nu écht belangrijk in het leven?! De kerk kan juist voor zulke vragen een geweldige plek zijn.
Kerken bieden diensten aan op zondag en er zijn er doordeweeks enkele gespreksgroepen en/of anderen nevenactiviteiten. Volgens Hoekstra zouden de kerken in het algemeen wat meer met de vragen moeten doen die men op zich afkrijgt. De wereld is voor het gevoel van heel veel mensen onveilig geworden en kinderen doen soms wel zes activiteiten tegelijk. Beide ouders werken om alles betaalbaar te houden en deze mensen zie je niet meer op zondag. Maar de kerk heeft de kans de mens te zien aldus Hoekstra die bij de Protestantse Kerk in Nederland al jaren vraagt breder te kijken. Dit omdat het instituut kerk te veel op traditie is gericht. Hoekstra pleit voor om meer naar het bijbels mensbeeld te kijken.
De kerken hadden het ook moeilijk tijdens de corona crises en werden beteugeld door de overheid met strenge regelgeving. Die beperkingen hebben in zijn ogen soms ook angst onnodig vergroot. Desgevraagd zijn volgens Hoekstra alle beperkingen zeker ook een reden dat het diaconale hart van de kerken zo weinig zichtbaar was in de afgelopen periode. Daarnaast benadrukte hij dat diaconaal zijn als kerk een actualiteit moet zijn en pleitte voor een open kerk.