Stichting Sarfath verleent diaconale hulp in Roemenië en Moldavië
De Capels Nieuwerkerkse stichting Sarfath organiseert al vele jaren acties om voedselpakketten samen te stellen en te vervoeren naar Roemenië en Moldavië. In Roemenië is nog steeds veel armoede, en Moldavië is zelfs het armste land van Europa. Het gemiddelde inkomen ligt hier op 165 Euro per maand.
“Roemenië is dan wel wat welvarender maar de armste mensen blijven arm. Vandaar dat wij het nog steeds nodig vinden om voedselhulp te kunnen geven vanuit onze overvloed.” Voor het uitdelen van de pakketten maakt de stichting altijd gebruik – zowel in Roemenië als Moldavië – van lokale kerkelijke gemeentes en (diaconale) instellingen.
“In 2020 hopen we met uw hulp zo’n 2.000 pakketten te kunnen versturen die dan naar ongeveer 20 gemeentes gaan. Het lijkt logischer en zinvoller om de levensmiddelen ter plaatse te kopen. Echter, onze ervaring is dat dan een groot deel van het effect van deze actie tenietgedaan wordt. Als wij zelf hier in Nederland de spullen kopen, verpakken en versturen dan weten we zeker dat deze voedselpakketten op de juiste plaats terecht komen en aan de armste mensen ten goede komen. Daarnaast is het voor ons hier makkelijk om de pakketten te maken, de logistiek ter plaatse moet dan in veel gevallen nog uitgevonden worden en dan weten we niet zeker dat het goed komt.
Overigens zijn de kosten nauwelijks lager als de pakketten daar gekocht worden, zelfs als met de transportkosten rekening wordt gehouden. Daarnaast is het heel bemoedigend voor de ontvangers van de pakketten om te zien dat mensen uit Nederland in actie komen voor hen! Als alles lokaal geregeld wordt dan dit zeker niet zo zichtbaar.”
De meeste pakketten gaan naar dorpen waar de stichting al een dominee steunt. Dit zijn dorpjes in Transsylvanië (het noordwesten van Roemenië) of Moldavië. Deze dorpjes hebben gemiddeld zo’n 400 tot 700 inwoners, en maar weinig voorzieningen. Dit komt ook omdat de jeugd vaak de dorpjes verlaten heeft om in de grote stad of in het buitenland te gaan werken en daarmee proberen de armoede te ontvluchten. De dominee van de kerk in zo’n dorp moet van alle markten thuis zijn. Hij kent ook alle mensen en weet daarom vaak ook waar de nood het hoogst is. Hij regelt dan ook de verdeling van de pakketten.
Deze dorpjes krijgen naast de voedselpakketten meestal ook hulp in de vorm van kleding. En als de dominee mee doet in het “dominee adoptie programma” dan krijgt hij van namens de stichting ook een bedrag van 300 of 600 Euro per jaar (afhankelijk van het gezinsinkomen). Dit omdat de toelage die hij van de kerkelijke gemeente krijgt niet toereikend is.