Ds. Buitendijk 'terug naar Bethlehem'
Op zondag, 1 december 2024, ging ds. Buitendijk voor in zijn thuisgemeente De Lichtkring in Nieuwerkerk a/d IJssel en sprak op de eerste adventszondag over het thema; terug naar Bethlehem. Dit deed hij aan de hand van Ruth 1.
De bestemming is Bethlehem maar is dat niet ongemakkelijk zo opende Buitendijk. Het reisadvies staat inmiddels op rood. Donkerrood vanwege alle spanningen in het midden oosten. Bethlehem eerst een stadje van niets maar nu een grote ommuurde stad vanwege Islamietische druk. Toen nog 85% Christelijk en nu nog maar 20% Een gespannen situatie. Ver weg van de vrede op aarde die er eens werd gezongen.
Brodenloos
Naomi is ook onderweg zo lazen we in Ruth1 tijdens de pikdonkere periode in Israël waar het chaotisch is, crisis heerst, mensen op rooftocht waren en er bovendien hongersnood heerste. De verteller ligt dit gezin eruit. Een gezin met sprekende namen want Elimelech betekend God is koning en Naomi liefelijkheid, Prachtige namen in tegenstelling tot de periode waarin ze leefden. Maar Gods koningschap komt toch naar boven. Hij weet wat er moet gebeuren en Hij regeert. Elimelech en Naomi hebben twee zonen namelijk Machlon en Kiljon. Hun namen betekenen ziek en wegkwijnend. Beiden zijn ook ziek, zwak en misselijk. Het gezin ontvluchtte de situatie in Israël en vertrok naar Moab een vruchtbaar land. Het land van Lot ’s zoon Moab en vijanden van Israël. Het volk huurde zelfs Bileam in ten tijde van Numeri. Een merkwaardige keuze dus. Economische vluchtelingen en vreemdelingen in een vreemd land.
Kinderloos
Machlon en Kiljon trouwden beiden een Moabitische vrouw maar daaruit worden geen kinderen geboren en beiden mannen sterven. Zo bleef Naomi alleen achter. Eerst op de vlucht voor de honger en nu heeft ze alles verloren. Er zijn geen woorden voor voor wat haar is overkomen, vreselijk. Waar is God en waarom deed Hij niets? De beste troosters peilen eerst de diepte van het verdriet door te luisteren of zoeken we er al een verklaring voor? De Bijbel geef in ieder geval die verklaring niet! Toch zit er een goddelijk plan achter want we zijn immers op weg naar Bethlehem.
Bitterheid
Naomi keert terug naar Israël want de hongersnood is voorbij. Beide schoondochters gaan met haar mee en desondanks ziet Naomi alleen haar eigen verdriet en het is enkel zelfbeklag. Bitterheid maakt je leven zwaar en dat van een ander ook. Naomi steunt haar schoondochter niet en stuurt beide vrouwen terug. Naomi maakte erge dingen mee en zei noem me maar Mara hetgeen bitterheid betekend want ze heeft slechts lege handen over. De schuld die schuift ze in de schoenen van de Ontzagwekkende en reageren wij niet vaak hetzelfde? De schoondochters gingen met haar mee naar het voor hun vreemde land en vreemde God maar Naomi ziet het niet ze heeft geloofsnood. Ze worstelde met God maar is Hem nog niet kwijt want ze praten nog steeds.
Waar is God
Menselijk armen schieten te kort in dit soort situaties en de enige die kan helpen is God. Maar waar is hij? Het is geen toeval dat God door deze geschiedenis heen werkt met Ruth maar Naomi ziet het niet maar God was haar nabij in Ruth. Het is ook niet het eerste voorbeeld in de Bijbel dat ons laat zien hoe God vreemdelingen inzet die iets van Hem laten zien. Toen en nu. Beelddragers van God. Ruth maakte Gods naam waar en haar liefde was groter dan de bitterheid van Naomi. Uw God is mijn God zegt ze tegen Naomi een Godswonder. Kijk dus goed wie er naast je loopt op de weg naar Bethlehem.
Groot is Gods trouw
Hoe nu verder want de verteller wil niet dat we achterblijven met een vervelend gevoel. Vers 22 vertelt ons dat de vrouwen Israël bereikte op de eerste dag van Pesach. Het feest ter herinnering aan de uittocht uit Egypte. De geschiedenis herhaald zich. De terug reis naar het beloofde land. Het was ook de werkelijkheid voor Naomi en Ruth. Ingeschakeld door God op een bijzondere manier. Want Hij maakt wat bitter is weer goed. En voor dat goede moeten we in Bethlehem zijn.