Ds. Vrolijk 'De blik gericht op Jezus'
Ds. T. Vrolijk is predikant van de Capelse Schenkelkerk en schreef onderstaande overweging voor het kerkblad van de protestantse kerken in Capelle.
Het kerkelijk jaar loopt ten einde. Op de laatste zondag ervan zien we óm... En we zien vooruit. Met Advent gaat het aan op Kerst. En daar bovenuit richting toekomst van de Heer in glorie. Die dubbele beweging in aandacht zien we ook in de Hebreeën-brief. De apostel blikt terug op een lange rij geloofsgetuigen. Hij begint bij Abel en gaat door tot in zijn eigen tijd. Mensen, allemaal verschillend qua persoon, situatie, in wat hun overkwam of wat ze hebben gedaan. Maar wat steeds als refrein terugkeert is: ‘Door het geloof...’ hebben zij zo gedaan. Gehoor gevend aan een stem, een opdracht, een innerlijke drive, leefden ze uit wat God beloofd had, maar zagen die belofte nog niet in vervulling gaan. En waarom niet?
Hier geeft de apostel een bijzonder antwoord op! ‘Omdat God iets beters voor óns heeft voorzien, en Hij hén niet zonder óns de volmaaktheid wilde laten bereiken’ (11:40). Kortom, twee dingen: hun wachten was en is dus op óns! En op dat bétere! En intussen kunnen wij ons optrekken aan hén! Deze zondag staan we stil bij wie ons voorgingen. Uit heel die rij van Gods volk onderweg. En aan wie heengingen uit de kring van Christus’ gemeente nu. We noemen hun namen en gedenken hoe zij hun weg gegaan zijn met de Heer. Wij zijn de eersten niet, noch laatsten, die met geloof en hoop, in zorg soms of bevragend, met moed en getroost onze weg mogen gaan. De apostel denkt aan ons als lopers in een stadion, omringd door tal van eerdere lopers, als een ‘wolk van getuigen’ om ons heen. Ons aansporend: Houd vol! Geef niet op! Een mooi beeld. Het geeft je moed om dóór te gaan.
Maar, zegt hij erbij, kijk dan bovenal naar Jezus! De geloofsweg van een christen is toch allereerst de weg achter Jezus aan, de weg van de navolging. De apostel noemt Hem de grondlegger en de voltooier van ons geloof. In Hem ligt het begin van ons geloven, maar ook de groei, de draagkracht, de geestkracht, de rijkdom aan vergeving, nieuw leven, de onuitputtelijke bron van Gods liefde, de (enige, unieke) troost, de zekerheid Zijn kind te zijn, de volharding... Ja, alles wat we nodig hebben om vol te houden, om dáár te komen waar Hij al is, ‘gezeten aan de rechterzijde van de troon van God’. Zelfs aan het kruis hield Hij stand voor ons. Ik denk aan iemand die ontzettend veel had meegemaakt aan zorg en verlies, en die zei: ‘Als ik zie wat Jezus geleden heeft, tot aan het kruis, dan valt mijn eigen kruis mij minder zwaar.’
Ja, ziende op Hem, kunnen wij verder. Houd dus de blik gericht op Hem! Jezus hield vol, ‘denkend aan de vreugde die vóór Hem lag’. Misschien is deze ‘vreugde’ wel het ultieme woord op het keerpunt van het kerkelijk jaar! Door alles heen blijven we uitgenodigd om vól te houden, in geloof, de vreugde tegemoet! De vreugde van het Rijk dat komt. Hem die als gids ons voorging prijst ons lied, Hij leidt ons nog. De wolk van de getuigen wijst dezelfde weg omhoog.