Het mooiste cadeau
Ds. J. Schimmel, predikant in De Schenkelkerk in Capelle a/d IJssel, schreef onderstaande overweging op de website van de protestantse kerk in Capelle a/d IJssel.
Kerst is een tijd van geven. Maar het mooiste cadeau dat je kunt krijgen is niet iets duurs, maar iets persoonlijks. Zo denk ik aan een oude, Engelse Bijbel die ik ooit van mijn opa had gekregen, met aantekeningen van een oude dominee die honderdvijftig jaar geleden leefde, bijvoorbeeld: ‘Gods liefde is groter dan de afstand van de zon tot de aarde!’ Het was geen duur cadeau, maar het was echt een persoonlijk geschenk. Mijn opa gaf iets van zichzelf aan mij. En nu hij niet meer leeft, koester ik het des te meer. Hier is een mooi kerstverhaal uit de 19e eeuw over ‘geven’, over de kerstavond van een jonge man en een jonge vrouw. Ondanks dat ze erg arm zijn, willen ze elkaar verrassen met een geweldig kerstcadeau.
De man denkt: ‘ik koop voor mijn lieve vrouw een prachtige haarspeld, want ze heeft van dat mooie, lange haar. Dat vind ik zó mooi aan haar! Ik wil haar iets geven, om te laten zien hoe kostbaar ze voor mij is.’ De vrouw denkt: ‘ik zal mijn lieve man verrassen met een nieuwe ketting voor zijn horloge. Want dat is zijn mooiste bezit. Ik wil hem iets geven, om te laten zien hoe kostbaar hij voor mij is.’
Maar de geschenken zijn erg duur, en ze nemen allebei, los van elkaar, een rigoreus besluit: ze besluiten allebei om hun waardevolste bezit te verkopen, om elkaar dat cadeau te kunnen geven. De man besluit om zijn horloge te verkopen, om de haarspeld te kunnen kopen voor zijn vrouw. En de vrouw besluit om haar haar af te knippen en dat te verkopen, om zo de ketting voor het horloge van haar man te kunnen kopen.
En zo gebeurt het. Op kerstavond zit de vrouw aan tafel te wachten tot haar man thuiskomt uit zijn werk. Ze is zenuwachtig. Ze hoopt dat haar man haar nog wel mooi vindt, nu ze haar haar af heeft laten knippen. Hij is later dan anders. Dat maakt de spanning alleen maar erger. Als hij uiteindelijk binnenkomt, en zijn vrouw ziet, verstart hij. Ze ziet dat hij schrikt, en vertelt hem gauw dat ze haar haar moest verkopen om hem een mooi cadeau te kunnen geven. Haar man is er stil van, en hij geeft haar zijn cadeau: de haarspeld, die ze nu niet meer kan gebruiken.
Zij geeft hem dan ook haar cadeau, de mooie ketting voor zijn horloge, en ze kijkt hem verwachtingsvol aan. En als hij ziet wat het is, komt er een lach op zijn gezicht en hij vertelt haar dat hij zijn horloge heeft verkocht om haar de haarspeld te kunnen geven. Ze vallen elkaar lachend en huilend in de armen. Want hoewel ze nu blijven zitten met cadeaus die ze niet kunnen gebruiken, beseffen ze dat ze allebei zo veel van elkaar houden, dat ze zelfs het kostbaarste wat ze hebben op willen geven voor elkaar.
Als je veel van iemand houdt, geef je het mooiste wat je hebt. Dat is precies waar Kerst over gaat. Kerst gaat over hoe kostbaar God ons vindt. Want net als die man en die vrouw elkaar het mooiste geven wat ze hebben, omdat ze heel veel van elkaar houden, denken we er met Kerst aan dat God ons het mooiste gaf wat Hij heeft: Jezus, zijn eigen zoon. In Jezus geeft God zelf alles op, en komt Hij zelf naar ons toe. Hij laat de hemel achter zich, om zelf een mens te worden, kwetsbaar en klein. Om niet op afstand te blijven, maar om bij ons te zijn. Zo veel geeft Hij om jou en mij. Niet alleen toen. Maar nu nog steeds.